แต่เดิมประชากรจังหวัดลำปางก็ประกอบอาชีพเกษตรกรรมเช่นเดียวกับประชากรส่วนใหญ่ของประเทศโดยส่วนมากปลูกข้าว ทั้งข้าวนาปีและนาปลัง เพราะมีน้ำอุดมสมบูรณ์ตลอดปี สภาพการดำเนินชีวิตของชาวลำปางเกิด การเปลี่ยนแปลงขึ้น เมื่อมีการสร้างทางรถไฟจากรุงเทพฯ มายังหัวเมืองภาคเหนือ โดยสิ้นสุดการเดินทางที่ จังหวัดลำปาง ทำให้จังหวัดลำปางเป็นจังหวัดที่มีความสำคัญในฐานะเป็นศูนย์กลางของภาคเหนือ มีการตั้งคลังสินค้า ขนาดใหญ่ระหว่าง จังหวัดทางภาคเหนือ และการขนส่งสินค้าไปยังภูมิภาคอื่นในขณะนั้น มีจังหวัดลำปางเป็นจุด ศูนย์กลาง จึงทำให้ จังหวัดลำปางมีความสำคัญด้านเศรษฐกิจ และการขนส่งนับแต่นั้น
ต่อมาเมื่อมีการผลิตแร่ลิกไนต์บริเวณอำเภอแม่เมาะ และมีการตั้งโรงงานถลุงแร่ส่งขายให้กับโรงงานอุตสาหกรรม ต่าง ๆ ในประเทศ ยิ่งทำให้เศรษฐกิจ ของจังหวัด ลำปางเกิดการขยายตัวขึ้นอย่างมาก มีการตั้งโรงงานใหม่ ๆ หลายแห่ง และเกิดธุรกิจที่เกี่ยวเนื่องกับเหมืองแร่ลิกไนต์มากมาย จากนั้นก็ได้มีการจัดตั้งโรงงานผลิตไฟฟ้า โดยใช้ลิกไนต์ขึ้น สามารถ ผลิตกระแสไฟฟ้าได้มากเพียงพอกับความต้องการของครัวเรือนและภาคอุตสาหกรรมใน ภาคเหนือทั้งหมด ทำให้เกิด ความมั่นคงทางด้านพลังงานเป็นอย่างมาก จึงเกิดมีการตั้งโรงงานขนาดใหญ่ ขึ้นหลายแห่ง จากนี้จึงนับได้ว่าจังหวัดลำปาง เริ่มเข้าสู่ยุคการเป็นจังหวัดด้าน อุตสาหกรรม เป็นครั้งแรก
แต่อุตสาหกรรมที่ทำชื่อเสียงให้จังหวัดลำปางเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางคือ อุตสาหกรรมเซรามิก ที่มีความสวยงาม ทนทาน และประโยชน์ใช้สอย ที่หลากหลาย ที่สำคัญคือ มีราคาถูก ทั้งนี้ เพราะจังหวัดลำปางเป็นแหล่งดิน ที่เป็นวัตถุ ดิบ สำคัญในการผลิตเซรามิก ทำให้การตั้งโรงงานเพื่อผลิตเซรามิก และอุตสาหกรรมที่เกี่ยวเนื่องเป็นจำนวนมาก แม้ว่าประสบ กับปัญหาเศรษฐกิจทำให้มีโรงงานจำนวนมากต้องปิดตังลง แต่ก็ยังมีโรงงานเซรามิกในจังหวัดลำปาง ไม่ต่ำกว่า 200 แห่ง
ข้อมูลจาก: เว็บไซต์สำนักงานจังหวัดลำปาง
www.lampang.go.th